De Crisiskaart is een persoonlijk, opvouwbaar kaartje, dat pas in een portemonnee. De Crisiskaart geeft aan wat omstanders en hulpverleners moeten doen of laten als iemand in crisis is. Wie kunnen ze bellen? Welke afspraken zijn gemaakt met bijvoorbeeld behandelaar(s), crisisdienst en vertrouwenspersonen? De Crisiskaart is er voor mensen die vrezen een crisis mee te gaan maken of bang zijn om in een verwarde toestand te raken. Een Crisiskaart geeft houvast voor de kaarthouder en voor de mensen die helpen.
De Crisiskaart is de samenvatting van een crisisplan, dat wordt opgesteld op het moment dat iemand helder voor ogen heeft wat er moet gebeuren op het moment dat hij/zij in een (psychische) crisis raakt. Het opstellen van een Crisiskaart doet de kaarthouder samen met een crisiskaartconsulent. De inzet van de onafhankelijk consulent waarborgt het cliëntperspectief en de kwaliteit van de kaart. Bij het opstellen van dat plan kijken de kaarthouder en de consulent hoe een crisis zich opbouwt, welke signalen er zijn en hoe verdere ontwikkeling van de crisis is te voorkomen. Het nadenken over de opbouw van een crisis is heel waardevol voor een kaarthouder. De opgedane (zelf)kennis kan de impact van een crisis verminderen of een crisis zelfs voorkomen.
Voor sommige mensen is het maken van een crisisplan niet mogelijk of minder relevant. In dat geval past wellicht een Hulpkaart beter. De Hulpkaart is eveneens een persoonlijk, opvouwbaar kaartje waarom de wensen en behoeften van iemand staan voor het moment dat hij/zij daar zelf geen woorden aan kan geven. Bij de Hulpkaart wordt echter geen plan vooraf gemaakt. Zie voor meer informatie www.hulpkaart.nl.